دلنوشته
از منزلِ کفر تا به دين، يک نفس است
وز عالم شک تا به يقين، يک نفس است
اين يک نفسِ عزيز را خوش مي‌دار
کَز حاصلِ عمرِ ما همين يک نفس است
رسیده ام به خدایـی کــه اقتباسی نیست
شریعتی که در آن حکم ها قیاسی نیست
خدا کســــی است کـــه باید بــــه دیدنش بروی
خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست
به عیب پوشی و بخشایش خدا سوگند
خطا نکردن ما غیـــــر ناسپاسی نیست
به فکر هیـچ کسی جز خودت مباش ای دل
که خودشناسی تو جز خداشناسی نیست
دل از سیاست اهل ریـــا بکن، خود باش
هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست
صبر کن سهراب!آری…
تو راست می گویی آسمان مال من است
پنجره،فکر،هوا،عشق،زمین،مالِ من است!
بر دل سنگ زمین جای من است؟!
صبر کن سهراب!
قایقت جا دارد؟
شنیدم در زمان خسرو پرویز
گرفتند آدمی را توی تبریز
به جرم نقض قانون اساسی
و بعض گفتمان های سیاسی
دوستان تحريم هامان تازه شد
شوخي مستكبران بي مزه شد
هر چه خنديديم پررو تر شدند
رو به شان داديم و خوش باور شدند
