دلنوشته
می آموزی که از جاده های ناشناس نهراسی
از مقصد بی انتها نهراسی
از نرسیدن نهراسی و تنها بروی و بروی و بروی ...
از منزلِ کفر تا به دين، يک نفس است
وز عالم شک تا به يقين، يک نفس است
اين يک نفسِ عزيز را خوش مي‌دار
کَز حاصلِ عمرِ ما همين يک نفس است
تنها ســبـب تنفـــــس مـمــتد ، تو
در من ضربان قلب اگر باشد، تو
تحليــل جواب آزمـايـش مى گفت
ده درصدِ من ، منم ،
نود درصد تو
رسیده ام به خدایـی کــه اقتباسی نیست
شریعتی که در آن حکم ها قیاسی نیست
خدا کســــی است کـــه باید بــــه دیدنش بروی
خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست
به عیب پوشی و بخشایش خدا سوگند
خطا نکردن ما غیـــــر ناسپاسی نیست
به فکر هیـچ کسی جز خودت مباش ای دل
که خودشناسی تو جز خداشناسی نیست
دل از سیاست اهل ریـــا بکن، خود باش
هوای مملکت عاشقان سیاسی نیست
